|
|
|
|
|
Meditatie februari 2020
Meditatie februari 2020
Vorige week bezocht de classispredikant van Zuid-Holland-Zuid de gezamenlijke kerkenraadsvergadering. Na zijn bezoek stuurde hij ons de onderstaande brief ter bemoediging.
'Want wij hebben de langste adem, bij ons heeft al eens iemand brood verdeeld dat voldoende was voor allen, bij ons is al eens iemand opgestaan van de doden.' (Dorothee Sölle) (2 Kor.1)
Geachte kerkenraad, zusters en broeders,
Afgelopen maandag 27 januari was ik als classispredikant in jullie midden te gast in de Credokerk. Ik kijk terug op een goede, open ontmoeting, waarvoor dank.
Wat neem ik mee uit het gesprek dat we voerden?
Allereerst werd ik geraakt door jullie persoonlijke betrokkenheid en toewijding als ambtsdragers. Iedereen die aan tafel zat is al jarenlang actief betrokken bij de verschillende kerken op Zuid.
Dat vraagt om volharding en geloof en ik heb daar met respect kennis van genomen.
Dat geldt ook van de drive om kerk te zijn in de wijk Slinge en Vreewijk-Bloemhof.. Ondanks de uitdagingen waarvoor jullie je gesteld zien en de pijn van het kleiner worden als gemeente heb ik ook plezier geproefd en vastberadenheid om bijvoorbeeld ouderen te rijden naar de kerk, een filmmiddag te organiseren, maaltijden te verzorgen en koffieuurtjes en de voedselbank te faciliteren. Ik heb ook de betekenis geproefd van wat misschien als klein en onbetekenend wordt gezien. Echter: ‘Je doet het nooit voor niets/ je doet het voor een Koninkrijk dat nieuw wordt onder zijn handen’ (Jaap Zijlstra)
Daarmee wil ik de situatie niet mooier maken dan die is: de stap van gemeenteleden uit de Vredeskerk naar de Credokerk is niet alleen moedig maar ook ingrijpend. Ook de gemeenschap in De Open Hof ziet zich voor grote vragen gesteld als het om de toekomst gaat. Je kan als ambtsdrager het gevoel hebben dat de rek er uit is, je voelt je moe en je gaat door omdat er niemand anders is..
In het licht van de ontmoeting wil ik jullie ook graag iets meegeven. Drie dingen:
Blijf ontvangen - Het is een ijzeren wet uit de zorg: veel geven kan alleen maar bij de gratie van ontvangen. Martha en Maria uit Lukas 10 hebben elkaar nodig: het is werk & bid - bid & werk. Overweeg eens hoe het staat met de balans tussen de actie en de contemplatie? Komen jullie er aan toe ‘te zitten aan de voeten van de Heer’? In de stilte, de zendtijd van de Geest, mag je weer ontdekken dat de kerk van de Heer is. Dat geeft ook ontspanning.
Maak keuzes - Er wordt in Slinge veel werk verzet maar is de verhouding tussen draagkracht en draaglast in balans? Er zijn soms keuzes nodig om met dingen te stoppen. Minder dingen met vreugde doen is beter dan alle ‘ballen’ met kunst en vliegwerk in de lucht houden. Gods belofte - Nadenken over de toekomst van de gemeente kan je zwaar op de maag liggen als je ervaart hoe broos de kerk is geworden. Dat klonk door in de ontmoeting die we hadden. Toch is dat niet het laatste. Er zijn momenten geweest - zo verwoordde het iemand uit jullie midden - dat we weer zijn opgestaan! Er was sprake van een nieuw begin.
Het is de Paasbelofte van die God die de doden opwekt (2 Kor. 1), van die God die zelf de toekomst openhoudt naar zijn nieuwe wereld - hoe dan ook - waardoor we ons mogen laten dragen.
Het vertrouwen in die belofte bid ik jullie en ons allen toe.
Graag wens ik jullie ook wijsheid, creativiteit en liefde in het samenkomen van de Vredeskerk en de Credokerk in de erediensten. Dit alles in verbondenheid geschreven. Met een hartelijke groet,
ds. Gerrit van Meijeren Classispredikant Zuid-Holland Zuid
| | terug
|
| |
|
|
|
|
28-07-2024
om
10.15 uur
Credokerk.jpg)