Uit de schemer van de tijden

doemt een oergestalte op,

met legenden, staf en mijter,

beeld van het erbarmen Gods.

Nicolaos, zegevieren

zal het recht voor heel het volk,

sta ons bij nu wij hier bidden,

wees van onze woorden tolk.  

Voor het kind dat niet kan spelen

en geen veilig huis meer kent;

dat geen kans krijgt om te leren,

uitgebuit wordt en miskend;

dat geweld gewoon gaat vinden

en gepantserd verder leeft…

God, behoed al deze kinderen,

dat uw aarde toekomst heeft.

Voor wie reizen in den vreemde,

voor wie overvallen wordt

door de stormen, door de schemer,

door de honger, door tekort,

die geen eigen grond meer hebben,

die gevlucht zijn om het brood;

God, dat wij elkaar behoeden

én in weelde én in nood.                         Guus Ruijl