Bosbericht april 2019
Bosbericht april 2019
Het raakte me! De Paasviering in de Credokerk. In het bijzonder het moment dat we de Paaskaars binnen brachten. Op Goede Vrijdag gaat de kaars uit…maar op Pasen dragen we een nieuwe kaars binnen, brandend. God is het Licht en wil ons de weg wijzen. En dat hebben we soms nodig, want er is veel verdriet en zorgen in onze wijken, misschien wel in je eigen familie/gezin. De dood ging je deur niet voorbij!
Om je heen zie je vlammetjes langzaam uitgaan, ze geven steeds minder licht, dreigen uit te gaan, en soms gaat het vlammetje echt uit….maar dan mag je denken aan de Paaskaars die zondag werd binnengebracht. Het Licht dat ons voorgaat en getuigt dat de dood werkelijk is overwonnen en we leven ook al zijn we gestorven.
Ik liep achter de Paaskaars en even schoot mijn moeder me in gedachten. Al heel lang weten we dat ze stervende is, ja echt zo’n kaarsje dat langzaamaan uitgaat, maar ergens is er nog steeds een krachtbron die haar steeds weer levensvuur geeft, ja tot de dag dat ook haar kaarsje dooft. Maar als haar licht uit gaat mag ze gaan naar het Licht bij God. Dat weet ik door het verhaal van Pasen. Daar mogen wij ons aan vasthouden in het leven hier…..
Jezus zegt dat Hij ieders kaarsje ziet
of het helder licht geeft of ook bijna niet
Hij ziet uit de Hemel of wij lichtjes zijn
jij in uw klein hoekje en ik in ’t mijn
Mede namens Liesbeth een hartelijke groet, Johan Bos
| 
08-12-2024
om
10.15 uur
Credokerk.jpg)