|
|
November 2021 - Gaandeweg 15
November 2021 - Gaandeweg 15
EEN BLOEM OP HET VELD (Psalm 103)
Aanstaande zondag is het de laatste zondag van het kerkelijk jaar. We zijn dan gewoon om in de kerk de namen te noemen van hen die ons ontvallen zijn. Daarmee geven we aan dat we onze dierbaren in onze harten bewaren. We bewaren ze in onze gedachten. We bewaren ze in onze herinneringen. De mensen van voorbij, de mensen van ons leven, zijn mensen die we niet vergeten. We noemen hun namen. Wanneer we herdenken, is dat iets wezenlijks. Immers, een naam is onlosmakelijk verbonden met de vrouw, man, vader, moeder, oma en opa, met het dierbare familielid waarvan u afscheid moesten nemen. Namen roepen herinneringen op. Met weemoed denken we terug aan dierbaren die ons ontvallen zijn. Weggerukt, als herfst bladeren die door de wind worden meegevoerd als een bloem op het veld. Prachtig bloeiend, verwelkt en geknakt. In alle hevigheid worden we met de eindigheid van het leven geconfronteerd. Het ‘nooit meer’ blijft zich herhalen. Nooit meer op bezoek; nooit meer het horen van haar/zijn stem; nooit meer die vriendelijke aanraking; nooit meer die kus, die lach; nooit meer de lijfelijke aanwezigheid. Moeilijk en zwaar.
Ook de dichter van de 103e Psalm ervaart die pijn. David, de dichter van dit lied, schildert het leven van een mens. Uit stof gevormd en tot leven geroepen. Geroepen om te leven. En dan de constatering: 'de mens, zijn dagen zijn als het gras, als een bloem die bloeit, en verdwijnt zodra de verzengende wind er over gaat'. Bloeiende bloemen, dat waren het eens, onze dierbaren, de een uitbundiger dan de ander. Als de storm van de dood er over heen gaat, over dat bloeiende leven, dan is het voorbij. Herinneringen zijn het die over blijven. En, de psalmdichter wijst ons er op, de Heer is trouw aan wie Hem vrezen. Dat is: wie eerbied voor Hem hebben. Hij komt in Zijn peilloze liefde voor ons staan. Hij laat horen dat Hij er altijd bij is. In deze Psalm komt Hij naar ons toe als een God bij wie je terecht kunt en bij wie je kunt schuilen. In Zijn Woord maakt Hij zichzelf bekend. Alles is tijdelijk maar God blijft. En Hij is trouw aan Zijn beloften. En een van de mooiste beloften in de Bijbel is: ‘want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’ (Joh.3:16). Na de laatste zondag van het kerkelijk jaar, volgt de eerste Advent. Jezus komt. Liefdevol en genadig is de Heer. Niets liever wil Hij dat het tijdelijke voor het eeuwige wordt ingewisseld. Door het geloof allen! Groot is Gods trouw. Voor tijd en eeuwigheid
ds. A.L.A. den Besten
| terug
|
|
|
|
|
|